Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΕΝΑ ΚΛΙΚ!

Κάνω μια παρένθεση στις σκέψεις μου για τις Ακαδημίες της ομάδας μας...αναγκάζομαι από τα πρόσφατα (και σαφώς αναμενόμενα) πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα στη χώρα μας, που σίγουρα έχουν οικονομικές προεκτάσεις.

Μπορεί να είμαι μακριά από την Ελλάδα, αλλά όσοι αγαπώ βρίσκονται εκεί και στενοχωριεμαι εξίσου με όλους. Η σκέψη μου είναι πάντα μαζί σας και ο θυμός και η αγωνία σας είναι και δικός μου.

Δεν πρόκειται να αναλύσω με πολιτικούς όρους το τι συμβαίνει στην χώρα. Εδώ μιλάμε για τον Απόλλωνα και σκέφτομαι πώς συνδέεται ο Απόλλων με όλα όσα συμβαίνουν.

Αυτή η ομάδα, λόγω καταγωγής, λόγω ιδιοσυγκρασίας αποτελούσε πάντα μια οικογένεια και το καμάρι των Καλαμαριωτών. Ακόμη και στις πιο μαύρες μέρες της ιστορίας της, αυτή η αίσθηση δεν χάθηκε, και επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επιβίωσή της.

Νομίζω τώρα είναι μια μοναδική συγκυρία (έστω και δυσάρεστη, έστω και στα δύσκολα) ο Απόλλων (με άλλα λόγια όσοι αγαπούν αυτήν την ομάδα) να κάνει το βήμα μπροστά και να δείξει για ποιο λόγο θεωρείται όχι άδικα, το καταφύγιο αυτών που βρίσκονται σε ανάγκη.

Ένα κλικ χρειάζεται αυτός ο κόσμος για να δείξει το μεγαλείο του. Νομίζω ότι την επόμενη φορά που αγωνιζόμαστε στην έδρα μας, αυτό το "κλικ" θα συμβεί. Έχω την αίσθηση ότι δεν θα ήταν δύσκολο να οργανωθεί μια μικρή εκστρατεία, μιας ημέρας. Θα μπορούσε κάθε φίλαθλος που προσέρχεται στο γήπεδο να έχει μαζί του ένα πακέτο μακαρόνια ή ρύζι, μια κονσέρβα ή μια κουβέρτα που δεν χρειάζεται πια, ένα ζευγάρι παπούτσια παλιό ή ένα ρούχο που δεν φοράει, που δεν χρειάζεται. Και με ευθύνη της ομάδας να μαζευτούν όλα αυτά και να δοθούν είτε στην Εκκλησία ή σε κάποιο άλλο ίδρυμα.

Μια τέτοια κίνηση δεν κοστίζει πολλά, αλλά μπορεί να βοηθήσει πολύ κόσμο. Γιατί η μπάλα είναι πόρνη, για την μπάλα της ζωής μιλάω. Σήμερα είμαι εγώ σε ανάγκη, αύριο ένας φίλος, μεθαύριο εσύ που διαβάζεις...ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, τι ξημερώνει. Αλλά ΠΑΝΤΑ βοηθάει να ξέρεις ότι στην "δύσκολη" ένα χέρι θα σε κρατήσει και θα σε βοηθήσει να σηκωθείς.

Το έργο της συλλογής των ¨αντικειμένων" θα μπορούσε να γίνει από τα παιδάκια των Ακαδημιών της ομάδας με τη βοήθεια των προπονητών ή των γονέων τους. Ακόμη καλύτερα να εμπλακεί και ο Δήμος, ίσως θα μπορούσε να βοηθήσει με κάποια από τα συνεργεία του. Θα βοηθήσουμε τον κόσμο και θα αισθανθούμε καλύτερα γνωρίζοντας ότι με  2-3 ευρώ ή χαρίζοντας κάτι που δεν χρησιμοποιούμε, φτιάξαμε την μέρα κάποιου που έχει άμεση ανάγκη βοήθειας. Και φυσικά ο Απόλλων ως σωματείο θα αναδείξει μια πτυχή του "χαρακτήρα" του.

Οι ομάδες δεν είναι μόνο για χαρές και πανηγύρια. Πιο πολύ είναι για τα δύσκολα, τα άσχημα. Ο Απόλλων και ο κόσμος του μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Τώρα πιο πολύ από ποτέ, είναι επίκαιρο το "ισχύς εν τη ενώσει" και ο Απόλλων μπορεί να δείξει το δρόμο.

Κρατάτε γερά αδέρφια...

Υ.Γ : Είχα πει νομίζω ότι με Γιώργο Τσαλή στο τιμόνι θα δούμε σύντομα επιτυχίες και στην κολύμβηση...το τσιμπίσαμε το μετάλλειο τις προάλλες...μπράβο σε όλους. Υγεία και πάντα επιτυχίες

Υ.Γ : Αύριο, στις 17 του μήνα, λαμβάνει χώρα η συζήτηση για τους Κρυπτοχριαστιανούς του Πόντου. Μια πρωτοβουλία του Ομίλου. Για περισσότερες πληροφορίες-λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα τους. Χίλια μπράβο σε όλους. (Λουκά αν διαβάζεις, δεν ξέρω τι θα κάνεις,  βρες έναν τρόπο να μου στείλεις τα πρακτικά)

1 σχόλιο:

  1. Ενώ ήθελα πολύ να παραβρεθώ στο σεμινάριο, δυστυχώς δε θα μπορέσω. Κρίμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή