ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ

Στο προηγούμενο παραμιλητό μου, έλεγα ότι αν θέλουμε να χτίσουμε κάτι στέρεο και με προοπτική στον Απόλλωνα, ίσως πρέπει να αρχίσουμε από τις Ακαδημίες της ομάδας. Και πάντα αναφέρομαι σε όλα τα τμήματα και όχι αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο. Σαφώς και είναι ο βασιλιάς των σπορ και προσελκύει τα περισσότερα βλέμματα, αλλά νομίζω όλοι ξέρουμε ότι και από άλλα τμήματα πήραμε χαρές: Μπάσκετ γυναικών, βόλλευ ανδρών, πυγμαχία και άρση βαρών, πινγκ-πονγκ και να το θυμηθείτε ότι με την έλευση του Γιώργου του Τσαλή στην ομάδα (χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω το έργο κανενός) θα δούμε επιτυχίες και στην κολύμβηση.

Το είπαμε ξανά, ο Απόλλων είναι κυψέλη αθλητών και αυτό αποτελεί έναν ακόμη λόγο να εντείνουμε τις προσπάθειές μας. Από ιδέες...πολλές. Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι πραγματοποιήσιμες.

Ίσως οι προβληματισμοί και οι προτάσεις όλων μας θα μπορούσαν να είναι το θέμα μιας ημερίδας για το πού πάει αυτός ο Σύλλογος, ποια τα προβλήματά του, ποιες οι προοπτικές του. Και πάνω από όλα μια τέτοια ημερίδα (Λουκά νομίζω σου αρέσει αυτή η ιδέα της ημερίδας) θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την απαρχή ενός θεσμού, της συγκέντρωσης αυτών που έμπρακτα αγαπάνε την ομάδα (στο κάτω-κάτω να μετρηθούμε κιόλας, να δούμε πόσοι είμαστε) και ψάχνουν τρόπους να τραβήξουν μπροστά.

Ανέφερα, λοιπόν ή μάλλον αναρώτηθηκα αν είναι τόσο δύσκολο να υπάρχει ένα μόνιμο περίπτερο του Απόλλωνα στον πεζόδρομο, επανδρωμένο με “εκπαιδευμένους” εθελοντές, που θα ενημερώνουν τον κόσμο για το στην ευχή είναι αυτή η ομάδα και τι θέλει να επιτύχει. Ο Πετράν ο Καρακασίδης την συμπλήρωσε αυτήν την ιδέα (βλέπε σχόλια προηγούμενης ανάρτησης).

Συνεχίζω να αναρωτιέμαι και σας κάνω κοινωνούς των ερωτημάτων μου: Υπάρχει δυνατότητα -νομική και υλικοτεχνική- να στηθούν πάνελ για φωτοβολταϊκά μέσα στην ιδιοκτησία του Απόλλωνα και αν ναι, ποια θα είναι τα ωφέλη από μια τέτοια επένδυση; Νομίζω ότι μέσα στην οικογένεια του Απόλλωνα υπάρχουν επιστήμονες που μπορούν να απαντήσουν, μπορούν να “τρέξουν” μια τέτοια υπόθεση.

(Και νομίζω είναι και υποχρέωση της εκάστοτε διοίκησης του Ερασιτέχνη, να κάνει τον κόσμο μέρος των προσπαθειών της. Εγώ επιστήμονας δεν είμαι, αλλά νιώθω ότι όταν δίνεις πρωτοβουλίες στους ανθρώπους και όταν τους εμπιστεύεσαι, είναι πιο εύκολο να σου δώσουν το 100% των δυνάμεών τους, γιατί νιώθουν ότι έχουν ενεργό ρόλο.)

Μια άλλη σκέψη που με απασχολεί χρόνια τώρα είναι τα έσοδα από τις διαφημίσεις, οι λεγόμενες χορηγίες. Όσο η οικονομία σέρνεται, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να ζητάς από τον άλλο να βάζει το χέρι στην τσέπη, με αποτέλεσμα να πληρώνουν μόνιμα οι ίδιοι (ξέρετε ποιοι είστε και ξέρουμε πόσο ματώνετε). Μήπως να επιστρέφαμε σε ένα είδος ανταλλακτικής οικονομίας; Εξηγούμαι: “Κύριε Χ οι θύρες του γηπέδου χρειάζονται βάψιμο και συντήρηση. Αναλαμβάνεις το κόστος για ένα χρόνο και η επιχείρησή σου θα διαφημίζεται στο κέντρο του γηπέδου”. “Κύριε Ψ που έχεις συνεργείο καθαρισμού, αναλαμβάνεις τον καθαρισμό των κερκίδων και των αποδυτηρίων για ένα χρόνο και η επιχείρησή σου φιγουράρει στην φανέλα της ομάδας και σου επιτρέπουμε να μοιράζεις διαφημιστικά φυλλάδια στον χώρο του γηπέδου πριν, κατά και μετά το τέλος του αγώνα”.

Καταλάβατε πού το πάω...Δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν χρήσιμο να στελεχωθεί ένα τμήμα επικοινωνίας και μάρκετινγκ (έστω και με εθελοντές) που θα κάνει αυτήν την δουλειά, δηλαδή θα φέρει την ομάδα στον κόσμο, σε κάθε γωνιά της Καλαμαριάς. Και αν παλιότερα τα γραφεία Τύπου δούλευαν με φαξ, τώρα “παίζει” ίντερνετ. Μέχρι και η Μπαρτσελόνα δουλεύει ΚΑΙ με το twitter. Γιατί όχι και εμείς; Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε μέχρι και τον τελευταίο πόρο που έχουμε διαθέσιμο; Τόσος κόσμος μπαινοβγαίνει κάθε μέρα στο γήπεδο. Και λέω εγώ τώρα με όσο μυαλό έχω, θα ήταν άσχημο ή  δύσκολο να έχουμε κάδους ανακύκλωσης και η ομάδα να βάζει έστω και πενταροδεκάρες στο ταμείο της από τα ανακυκλώσιμα υλικά που θα παραδίδει σε κάποια εταιρία διαχείρησης; Και να μην ξεχνάμε φυσικά ότι εκτός από το οικονομικό, είναι και το επικοινωνιακό, είναι το “πρόσωπο” που παρουσιάζεις προς τα έξω.

Καμιά φορά αναρωτιέμαι και εγώ αν  είμαι αφελής με όσα λέω. Αλλά πιστεύω ότι άπαξ και μπορέσεις κάτι να το σκεφτείς, αν γεννηθεί η ιδέα στο μυαλό, μετά όσες δυσκολίες και αν συναντήσεις στο δρόμο, θα μπορέσεις να υλοποιήσεις την ιδέα σου.

Πριν τελειώσω τις σκέψεις μου (προς το παρόν γιατί σκοπεύω να το αναλύσω κι άλλο το θέμα και όχι απλά να ξύσω την επιφάνειά του) θέλω να πω και αυτό. Η ομάδα μας έτσι ή αλλιώς θα τη βγάλει τη χρονιά. Μήπως να εκμεταλλευτούμε όλο αυτό το διάστημα για να ρίξουμε ιδέες στο τραπέζι και να δούμε τι πρέπει να γίνει ώστε οι ιδέες να γίνουν πράξη; Μήπως ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με την εσωστρέφεια και την μόνιμη μουρμούρα ότι ο Απόλλων πάντα θα είναι αδικημένος και να αδιαφορήσουμε για έξωθεν σωτήρες; Μήπως ρε γαμώτο λέω κάθε ένας από εμάς με τις όποιες δυνάμεις και δεξιότητες του (και πάνω από όλα με την τρέλα του) είναι ένας εν δυνάμει μικρός σωτήρας της ομάδας που αγαπάμε;