Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Εισαγωγή...

Να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα από την αρχή...δεν είμαι φίλαθλος, είμαι οπαδός. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο και μου αρέσει πιο πολύ όταν κερδίζει ο Απόλλων. Μου αρέσει ο αθλητισμός, αλλά είναι ακόμη πιο ωραίος όταν κερδίζει η ομάδα μου.

Για μένα ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ήταν, είναι και θα είναι η μεγαλύτερη ομάδα όλων των εποχών, σε όλον κόσμο, σε όλο το σύμπαν, σε όλα τα αθλήματα. Καμιά σπουδαιότερη δεν υπήρξε, καμιά σπουδαιότερη δεν θα υπάρξει.

Ο Απόλλων είναι το Α και το Ω. Ο Απόλλων είναι πολλά περισσότερα από μια ομάδα. Ο Απόλλων είναι τρόπος ζωής. Ο Απόλλων είναι ΔΟΓΜΑ και είναι ΑΞΙΩΜΑ.

Ο Απόλλων είναι σαν τους φυσικούς νόμους και τις "σταθερές" που μας δίδασκαν στα σχολεία. Με
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί με τον Απόλλωνα. Γιατί ο Απόλλων σαν αξία είναι αναλλοίωτος στο χρόνο και μάλιστα "κερδίζει" ακόμη παραπάνω όσο περνάει ο καιρός.

Δεν χρειάζεται να εξηγηθούν οι αιτίες. Υπάρχουν πράγματα που δεν εξηγούνται, απλά τα δεχόμαστε και συνεχίζουμε. Έτσι λοιπόν και ο Απόλλων. Είναι θέσφατο

Και όσο τρελό και αν ακούγεται, αν μπορούσα θα ΥΠΟΧΡΕΩΝΑ κάθε ομάδα, ως ελάχιστο φόρο τιμής να βρει τρόπο να ενσωματώσει στα εμβλήματα και στα χρώματά της το κόκκινο και το μαύρο....τα χρώματα του ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ, τα χρώματα του Απόλλωνα.

Αυτά τα λίγα σαν μια εισαγωγή, για να ξέρεις και εσύ που κάνεις τον κόπο και διαβάζεις τώρα αυτές τις αράδες, σε τι πλαίσια θα κινηθώ. Και έχουμε και πολλά να πούμε, εδώ θα είμαστε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου