Νομίζω συμφωνούμε όλοι ότι ο Απόλλων δικαιωματικά θεωρείται η ομάδα-εκπρόσωπος του Ποντιακού Ελληνισμού. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη, ειδικά όταν έχουν περάσει χρόνια και χρόνια αδράνειας.
Πιστεύω ότι ο Απόλλων δεν έκανε αισθητή την παρουσία του ως "ποντιακή οντότητα". Τα οικονομικά προβλήματα, τα αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα και η διοικητική αβεβαιότητα (ανυπαρξία για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι) είδικα των τελευταίων χρόνων, σίγουρα έπαιξαν το ρόλο τους. Παρόλα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν μερικές κινήσεις, ένα "άνοιγμα" στο ποντιακό στοιχείο.
Για παράδειγμα: Κάθε καλοκαίρι η ομάδα δίνει φιλικά παιχνίδια από εδώ κι από εκεί. Γιατί δεν μπορεί να γίνει έγκαιρα ένας προγραμματισμός, ώστε να ξεκινήσουμε ένα τουρνουά, το οποίο θα λαμβάνει χρόνο κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της ομάδας και στο οποίο θα παίρνουν μέρος "ποντιακές" ομάδες ή ομάδες πού έχουν στην ονομάσία τους τη λέξη "Απόλλων".
Γιατί να μην δημιουργήσει ο Απόλλων δηλαδή ένα δίκτυο ομάδων (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ, ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ) οι οποίες θα διάκεινται φιλικά απέναντί του; Δεν είναι τόσο δύσκολο, ούτε απαιτεί μεγάλο προϋπολογισμό. Λίγη φαντασία θέλει και πολλή μεράκι (και τελικά ας έρθει κάποιος στην ομάδα προς βοήθεια του Γιάννη και της Αναστασίας που τρέχουν νυχθημερόν).
Κάτι άλλο που σκεφτόμουν είναι το εξής: Στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά, αν δεν κάνω λάθος, το οποίο πρόκειται να παραχωρηθεί στην τοπική δημοτική αρχή, θα δημιουργηθεί μουσείο με κεντρικό θέμα τον Ποντιακό Ελληνισμό. Επιτρέπεται ο Απόλλων να μην έχει παρουσία εκεί; Επιτρέπεται η προσφυγομάνα Καλαμαριά να μην έχει παρουσία εκεί;
Έχω πολλές ερωτήσεις: Στο αρχείο προσφυγικού ελληνισμού με έδρα την Καλαμαριά, γίνεται αναφορά στον Απόλλωνα; Στη δημοτική βιβλιοθήκη υπάρχει το λέυκωμα του Απόλλωνα; Στο πολιτιστικό κέντρο γίνονται μαθήματα-σεμινάρια σχετικά με την ιστορία του Πόντου και κατ' επέκταση του Απόλλωνα; Μήπως ήρθε η ώρα η ομάδα να "αποκαταστήσει" τις σχέσεις της με τα ποντιακά σωματεία-συλλόγους-ενώσεις της χώρας; Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουν συζητήσεις, να βρούμε μερικές κοινές συνισταμένες και να προχωρήσουμε σε προτάσεις υπέρ του ποντιακού στοιχείου; (για παράδειγμα θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια έδρα ποντιακών σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια;).
Δεν είμαι τρελός ούτε αιθεροβάμων, όνειρα κάνω όπως όλοι μας. Και δεν μιλάμε για τρελά όνειρα. Πιστεύω ότι από τη στιγμή που φτάνουμε στο σημείο να συλλάβουμε κάτι στο μυαλό μας, αυτό μπορεί να γίνει πράξη. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους: Η Καλαμαριά μέχρι πριν από 70 χρόνια ήταν κρανιου τόπος και σήμερα είναι από τα ακριβότερα προάστεια της χώρας. Κάποτε οι Απολλωνιστές με τα χέρια ξεκίνησαν να χτίζουν το γήπεδό μας και τελικά τα κατάφεραν...Αντιλαμβάνεστε τι λέω...Λέω αυτό που όλοι σκεφτόμαστε, ότι όλα γίνονται...προς το χειρότερο, αλλά και προς το καλύτερο.
Και για να τελειώσω λέω και κάτι άλλο: Μήπως παρασκορπιστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια; Μήπως κάποια πράγματα τα θεωρήσαμε δεδομένα; Μήπως συμβιβαστήκαμε με την παρουσία της ομάδας στην Α' εθνική; Μήπως ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε για την ομάδα και τους εαυτούς μας έναν πιο ενεργό ρόλο;
Ο Απόλλων δεν είναι μια δίωρη κουβέντα στο καφενείο πριν το ματς, ούτε κουτσομπολιό την επομένη του αγώνα. Και ο Απόλλων δεν χρειάζεται μόνο την οικονομική ενίσχυση των φίλων του. Πάνω από όλα ο Απόλλων χρειάζεται αγάπη και αφοσίωση. Και ενεργώντας υπέρ του Απόλλωνα ενεργούμε υπέρ όλων των ανθρώπων, των φίλων, των Απολλωνιστών που αγαπάμε. Γιατί -το ξαναείπαμε- ο Απόλλων είμαστε εμείς αδέρφια μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου