Πας Πόντιος=Απολλωνιστής ή αλλιώς η άλγεβρα της ουτοπίας

Έτσι είναι ακριβώς...ουτοπία. Γιατί τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλουμε. Ίσως γιατί όταν έπρεπε δεν είχαμε τα μάτια μας ανοιχτά και δεν ενεργήσαμε γρήγορα.

Στην Ελλάδα σχεδόν κάθε ομάδα αυτοαποκαλείται "ιστορική". Πολλές ομάδες είναι προσφυγικές. Και πολύ καλά κάνουν και "ποντάρουν" στο θυμικό των Ελλήνων, στην -σχεδόν έμφυτη- νοσταλγία τους για τις χαμένες πατρίδες, μεγαλώνοντας έτσι την βάση των οπαδών τους.

Ο Απόλλων για κάποιο λόγο δεν "εκμεταλλεύτηκε" αυτήν την πραγματικότητα. Δεν έβγαλε προς τα έξω την ΑΛΗΘΕΙΑ. Και η αλήθεια είναι ότι ο Απόλλων ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ (και γεωγραφικά αν θέλεις) ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΑΙΝΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και αντί ο Απόλλων να θεωρείται από τους Πόντιους το νήμα που τους ενώνει με τον πολύπαθο Πόντο, κατήντησε ο φτωχός συγγενής ή πιο ευγενικά, μια ομάδα με λίγους οπαδούς και πολλές συμπάθειες.

Το γιατί συνέβη αυτό είναι ταυτόχρονα και εύκολο και δύσκολο να το εξηγήσουμε (και να το καταλάβουμε). Λάθη επί λαθών στον επικοινωνιακό τομέα έπαιξαν το ρόλο τους. Αβλεψίες και παραλείψεις, έλλειψη πυγμής και κακή αγωνιστική πορεία. "Κοντές" προσδοκίες και απουσία γνήσιου ενδιαφέροντος από μεγάλη μερίδα των Καλαμαριωτών.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Λύσεις χρειάζονται.

Τα τελευταία χρόνια κάτι δείχνει να κινείται, από ανθρώπους  που προφανώς βρήκαν κάτι από τον εαυτό τους στην ιδέα που λέγεται ΑΠΟΛΛΩΝ. Και το "κυνηγούν". Και φυσικά υπάρχουν και άλλοι που εδώ και χρόνια "τρέχουν" για αυτήν την ομάδα εις βάρος τους πολλές φορές.

Επειδή ακριβώς είναι φίλοι μου, δεν θα γράψω ονόματα, άλλωστε δεν το έχουν ανάγκη. Ξέρουν ποιοι είναι, ξέρουν τι κάνουν για αυτήν την ομάδα και εγώ είμαι ευτχής να ξέρω ότι η τρέλα τους έχει απήχηση και εμπνέει κόσμο να ακολουθήσει το παράδειγμά τους.

Κάπου, κάποτε ο Βασίλης Σκουντής σε ένα άρθρο του για τον Απόλλωνα ανέφερε ότι είναι "παγιδευμένος" στην Καλαμαριά, ότι ο Απόλλων είναι όλων των Ποντίων. Διαφωνώ...εν μέρει...

Ο Απόλλων δεν παγιδεύτηκε στην Καλαμαριά. Αντιθέτως, βρήκε λιμάνι στην πιο όμορφη περιοχή της χώρας και η Καλαμαριά βρήκε στον Απόλλωνα το μόνο "εξαγώγιμο προϊόν" της. Απλά δεν χειριστήκαμε σωστά τις περιστάσεις. Ο Απόλλων με ορμητήριο την Καλαμαριά θα μπορούσε να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια (το μεγαλύτερο ίσως) της ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού στην σύγχρονη εποχή. Ο Απόλλων έχει την υποχρέωση αν θέλεις να αποτελέσει ΟΡΟΣΗΜΟ για τα Ποντιακά δρώμενα. Ο Απόλλων θα έπρεπε να έχει τη δύναμη και την επιρροή να συσπειρώσει δίπλα του όλους τους Πόντιους αυτού του κόσμου και μέσα από αυτόν να δοθεί το ποντιακό στίγμα του σήμερα. Ο Απόλλων θα έπρεπε να αποτελεί ένα είδος ζωντανού, ενεργού και διαρκώς μεταβαλλόμενου ποντιακού-λαογραφικού μουσείου. Ο Απόλλων θα έπρεπε να είναι φτιαγμένος από Πόντο ΚΑΙ για τον Πόντο.

"Επιτρέψαμε" σε ομάδες να καπηλευτούν και να εκμεταλλευτούν το Ποντιακό στοιχείο. Είναι ένα λάθος που μπορεί να διορθωθεί. Απαιτείται χρόνος, αλλά όλα ξεκινάνε με το πρώτο βήμα. Ποτέ δεν είναι αργά. Και πάντα έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε όσα λάθη χρειάζονται για να μάθουμε και να προχωρήσουμε μπροστά.

Θα επανέρθω με μερικές ιδέες για το θα μπορούσε ίσως να γίνει. Νιώθω ότι είναι ένας "διάλογος" στον οποίο όσοι αγαπάμε αυτήν την ομάδα οφείλουμε να πάρουμε μέρος, με όποιον τρόπο καθένας μας μπορεί.

Ο Απόλλων δεν είναι μια απρόσωπη ιδέα αδέρφια, ο Απόλλων ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.

Κρατάτε γερά.